Z symulacji makroekonomicznych wynika, że w 2016 r. poziom PKB w Polsce był dzięki realizacji polityki spójności 2007-2013 o 5,5% wyższy niż w scenariuszu alternatywnym, zakładającym brak środków UE. Przełożyło się to na przyspieszenie realnej konwergencji gospodarki Polski do gospodarek krajów Unii Europejskiej.
W latach 2006-2015 wskaźnik PKB per capita (wg PPP) w Polsce wzrósł z poziomu 50,6% do 68,5% średniej krajów UE-28. Wartość ta była w roku 2015 o 4 p.p. większa niż w alternatywnym scenariuszu zakładającym brak wsparcia z funduszy europejskich, co znaczy, że programy w ramach polityki spójności odpowiadają za ok. 22% całkowitego skumulowanego wzrostu gospodarczego w tym okresie. Najszybsza konwergencja nastąpiła w latach 2008-2011, co było wynikiem głębokiej recesji, która dotknęła kraje UE, a której Polska zdołała uniknąć.
Polityka spójności wspierała rozwój także pozostałych państw Grupy Wyszehradzkiej oraz Bułgarii, Słowenii, Rumunii i Chorwacji. Gospodarki krajów grupy V4+4 rozwijały się w latach 2007-2015 znacznie szybciej niż przeciętnie cała UE. W państwach V4+4 średnioroczny wzrost gospodarczy wyniósł 2,4%, podczas gdy w całej Unii Europejskiej wskaźnik ten kształtował się na poziomie 0,72%. Szacuje się, że realny poziom PKB na koniec 2015 r. był w krajach V4+4 o od 2,5% do 5,0% wyższy dzięki realizacji polityki spójności 2007-2013.
Szczególnie warte uwagi jest znaczne przyspieszenie wzrostu w Rumunii, która w ostatnich latach intensywnie nadganiała dystans dzielący ją od pozostałych krajów Europy Środkowo-Wschodniej. Również gospodarka Słowacji w ostatniej dekadzie rozwijała się znacznie szybciej. W rezultacie, w 2016 jej PKB per capita stanowił już 77,2% średniej unijnej, a Słowacji udało się także zmniejszyć dystans jaki dzielił ją od Słowenii i Czech.
Wyniki przeprowadzonego badania, dotyczącego korzyści UE-15 wynikających z realizacji polityki spójności w państwach Grupy Wyszehradzkiej (V4) pokazują, że dzięki napływowi środków unijnych perspektywy finansowej 2007-2013 realny PKB per capita był w V4 w 2015 r. o ok. 4,5 p.p. wyższy, niż w alternatywnym scenariuszu, uwzględniającym brak funduszy europejskich. W całym okresie 2006-2015 kraje grupy V4 zredukowały dystans w poziomie rozwoju gospodarczego aż o 14,3 p.p., osiągając poziom 72,3% średniego PKB per capita krajów unijnych. Oznacza to, że napływ funduszy europejskich odpowiadał za ok. 31% obserwowanej konwergencji realnego PKB w krajach V4 w tym okresie.
W okresie przedakcesyjnym, sytuacja na rynku pracy w Polsce należała do najgorszych w Europie. W ciągu pięciu lat, do 2008 r. dynamiczny rozwój gospodarczy spowodował, że w kraju powstało ponad 2 mln nowych miejsc pracy, ktore przyczyniły się do wzrostu wskaźnika zatrudnienia z 57% do 65%. Jednocześnie, stopa bezrobocia spadła z 19,1% do 7,1%.
Z symulacji makroekonomicznych wynika, że dzięki realizacji polityki spójnośi 2007-2013 wskaźnik zatrudnienia (w grupie wiekowej 20-64 lata) w 2016r. w Polsce był o 2,3 punktu procentowego wyższy niż w alternatywnym scenariuszu bez funduszy, a stopa bezrobocia o 2,1 punkty procentowe niższa.
Symulacje makroekonomiczne dla państw Grupy Wyszehradzkiej wskazują, że wskaźnik zatrudnienia (w grupie wiekowej 15-64 lata) był dzięki realizacji polityki spójności 2007-2013 wyższy o od 1,6 p.p. na Słowacji do 2,5 p.p. w Czechach.
Badania potwierdzają istotny wpływ polityki spójności 2007-2013 na rynek pracy w całej Grupie Wyszehradzkiej. Stopa bezrobocia w roku 2015 była niższa o 1,6 do aż 2,6 p.p., natomiast zatrudnienie było wyższe od 1,6 do 2,5 p.p.
Szczególnie istotne było stymulujące oddziaływanie środków europejskich na poziom aktywności gospodarczej w trakcie drugiej fali kryzysu finansowego (2012-2013), co przyczyniło się do zahamowania wzrostu bezrobocia w tym okresie.